Βιβλια ({"value"=>18, "relation"=>"eq"})
Κωνσταντινούπολη των ασεβών μου φόβων
Γιάννης ΞανθούληςΠροτεινόμενο 0 φορές - Σε 0 συλλογές - 322 εμφανίσεις
Η Πόλη ''αλλιώς''. Όπως την ένιωσα περπατώντας επίμονα στα σοκάκια της, στις καινούργιες λεωφόρους, ...
Το πεθαμένο λικέρ. Ένας τούρκος στον κήπο. Κωνσταντινούπολη των ασεβών μου φόβων
Γιάννης ΞανθούληςΠροτεινόμενο 0 φορές - Σε 0 συλλογές - 212 εμφανίσεις
... Στην Κυψέλη της δεκαετίας του ’50, λίγο πριν σηκωθεί το καταλυτικό κύμα της "αντιπαροχής" για να...
Ιούλιος του 1958 - Νοέμβριος του 1998. Μεσολάβησαν σαράντα ακριβώς χρόνια ανάμεσα σ’ αυτά τα δύο κρί...
...Ο γάμος γίνεται την Κυριακή και προκαλεί την ανατροπή στο ταξίδι. Ταξίδι στο παρατεταμένο καλοκαί...
"... Εδώ και τρία χρόνια είχα καταλάβει ότι δεν ήμουν ένα συνηθισμένο παιδί. Ξαφνικά, εκεί κοντά στα...
Ένα τανγκό για τα Χριστούγεννα γίνεται αφορμή να ανατραπεί ο "αμφίσημος" -έτσι κι αλλιώς- αισθηματικ...
Τον θείο Τάκη δεν τον συνάντησα ποτέ. Άλλοι λένε πως χάθηκε στην Κορέα, άλλοι πως ζει και καμιά φορά...
... Ύστερα ήρθαν οι μέλισσες
Γιάννης ΞανθούληςΠροτεινόμενο 0 φορές - Σε 0 συλλογές - 108 εμφανίσεις
... Εκείνοι που ανέλαβαν να παίξουν το ρόλο του Θεού πριμοδότησαν και τους θανάτους-τιμωρία των αναμ...
... Ύστερα ήρθαν οι μέλισσες. Ο χάρτινος Σεπτέμβρης της καρδιάς μας
Γιάννης ΞανθούληςΠροτεινόμενο 0 φορές - Σε 0 συλλογές - 107 εμφανίσεις
Κασετινά με δύο από τα μεγαλύτερα έργα του κορυφαίου Έλληνα συγγραφέα Γιάννη Ξανθούλη.... Ύστερα ήρθ...
Θέμα του βιβλίου είναι η μνήμη. Η μνήμη που χάνεται, που αμβλύνεται - κι όχι απαραίτητα με το μοδάτο...
Κάποτε, λοιπόν, γεννήθηκε εν Αθήναις η Αμφιτρίτη Βράνη του Κυρίλλου… Διαισθητικά, χρειαζόταν την αλή...
Δεν υπήρχε τρόπος να ξεφύγει κανείς από τις συμπτώσεις. Μια ξαφνική καλοκαιρινή βροχή και... η ζωή τ...
Ο χάρτινος Σεπτέμβρης της καρδιάς μας
Γιάννης ΞανθούληςΠροτεινόμενο 0 φορές - Σε 0 συλλογές - 124 εμφανίσεις
... Το ταραγμένο καλοκαίρι του 1974, η μεταπολίτευση κι εμείς. Εμείς ολομόναχοι στον έρωτα, στη ζωή,...
Δε γνώριζα γι’ αυτή την εποχή κι ούτε είχα ακουστά πως υπήρχε. Δεν ήξερα να αναγνωρίζω τα ίχνη και τ...