Ο Μαρκήσιος ντε Σαντ έζησε τα 30 από τα 74 χρόνια της ζωής του έγκλειστος σε φυλακές και σε άσυλα για φρενοβλαβείς. Το έργο του αποτιμήθηκε είτε ως εμπνευσμένο, είτε ως βλάσφημο. Φιλόσοφος της ελευθερίας για τους μεν, κήρυκας της ταπείνωσης, τη βίας και του φόβου για τους δε, πίστευε πως "οι πράξεις μας καθορίζονται από φυσικούς νόμους όπου η ηθική δεν έχει κανέναν λόγο". Το 1886 ο ψυχίατρος φον Κραφτ-Έμπινγκ επινόησε τον όρο "σαδισμός". Στη Γαλλία, η ελεύθερη κυκλοφορία των έργων του ντε Σαντ εξασφαλίστηκε μόλις το 1958. Το "Ζυστίν ή Τα βάσανα της αρετής" -το πρώτο του βιβλίο το οποίο είχε γράψει φυλακισμένος στη Βαστίλη το 1787-εκδόθηκε ανώνυμα το 1791 και έγινε σχεδόν αμέσως η αγαπημένη ένοχη απόλαυση του γαλλικού λαού. Οι περιπέτειες της νεαρής ενάρετης Ζυστίν, που υφίσταται βιασμούς, ξυλοδαρμούς και πάσης φύσεως εξευτελισμούς στα χέρια εγκληματικών στοιχείων, ερέθισαν τη φαντασία των αναγνωστών, καθώς μερικές από τις πιο σκοτεινές φαντασιώσεις της ανθρώπινης ψυχής αποτυπώνονταν για πρώτη φορά στο χαρτί.