Η κρίση, αποτελεί ένα ολικό φαινόμενο, ένα ολικό κοινωνικό γεγονός, το οποίο διασταυρώνεται και διαπερνά όλα τα επίπεδα της ζωής, ένα πολυεδρικό φαινόμενο που τέμνει, διαποτίζει και διαποτίζεται από όλα τα άλλα. Η εμφάνιση μιας ποικιλίας αντιστάσεων και κινημάτων με πρώτη εκείνη των πλατειών, που επαναφέρουν το διαθετικό (affective) στοιχείο στο δημόσιο χώρο, μας καλούν να κατανοήσουμε τις πράξεις των ανθρώπων και να τις συλλάβουμε ως πάθη-επηρεασμούς, δηλαδή ως καθορισμένες πραγματικότητες εμπνευσμένες από την πρακτική ορθολογικότητα των μαζών στις γειτονίες και στο κέντρο των πόλεων.
Αυτό προσπαθήσαμε να κάνουμε στο παρόν βιβλίο το οποίο είναι προϊόν ημερίδας του Κοινωνικού Εργαστηρίου Θεσσαλονίκης που πραγματοποιήθηκε τον Ιούνιο του 2012.
Το στοιχείο της ζωής αναφέρεται στην επιλογή μας να αναλύσουμε την κρίση σε καθημερινό επίπεδο με βάση τις εμπειρίες, αρνούμενοι τη διάκριση θεωρίας και πράξης, αποσκοπώντας στη συνάρθρωση γνώσης και πολιτικής καθώς και του χρόνου ως πολιτικό διακύβευμα. Διαπιστώνοντας ότι όσα είπαμε ένα χρόνο πριν ακόμη ισχύουν, συνεχίζουμε να αναζητούμε αυτό που μπορεί να ενδυναμώσει τα πολιτικά υποκείμενα, μπροστά στη λαίλαπα της κρίσης που προκαλεί ο νεοφιλελευθερισμός.