Το μικρό ξενοδοχείο δίπλα στον επαρχιακό σιδηροδρομικό σταθμό είχε ζήσει μεγάλες δόξες. Ως η μοναδική ευκαιρία ξεκούρασης των ταξιδευτών, έσφυζε από ζωή μέρα νύχτα. Μέχρι που η εθνική οδός πέρασε λίγα χιλιόμετρα απέξω και ο τόπος ερήμωσε. Όπως ερήμωσαν και τα δωμάτιά του, σαν τις ζωές των ιδιοκτητών του που, σαν μισοφέγγαρα, κρατούσαν καλά κρυμμένο στην αθέατη πλευρά τους το πιο ένοχο μυστικό.

Η Κατερί και η Ελένη, οι δυο αδελφές που ένιωσαν στο αίμα τους τι πάει να πει συμφέρον, σαν ξεπουλήθηκαν από τον ίδιο τον πατέρα τους. Και ανάμεσά τους ο Σαράντης, της Γερακίνας γιος, που όλη η Βόρεια Ελλάδα είχε να λέει για το ζεϊμπέκικο που χόρευε με τα χέρια ψηλά στον Θεό. Όμως κάθε 28 μέρες έχει πανσέληνο. Και τότε όλα φωτίζονται. Έτσι κι εδώ. 28 χρόνια μετά, το μεγάλο μυστικό αποκαλύπτεται με τον πιο τραγικό τρόπο και καμιά χάση του φεγγαριού δεν μπορεί να κρύψει πια τα ανομολόγητα.