"... Μετά από όλα αυτά, έχουμε τη γνώμη ότι οι ελληνικοί όροι "ελεθερία" και "απελεύθερος" που χρησιμοποιούνται στο ελληνικό κείμενο της Καινής Διαθήκης (π.χ. Α΄ Κορ. 7, 22) είναι πολύ πιο πολυσήμαντοι, παρά την κατά το διάβα των αιώνων εννοιολογική φθορά τους. Προέρχονται από το αρχαίο ρήμα "ελεύθω" που σημαίνει "έρχομαι", "φθάνω", "προορίζομαι" για κάπου, "έχω σκοπό να πάω κάπου", όχι "ξεκινώ ανεμπόδιστα".Οι ελληνικοί δηλαδή όροι "ελευθερία" και "ελεύθερος" δεν είναι δηλωτικοί μιας εκκινήσεως, αλλά μιας προοπτικής, ενός τέλους, ενός σκοπού. Η ονομασία της πόλεως Ελευσίνα, που, κατά την γνώμη μας, είναι μία από τις ωραιότερες ονομασίες πόλεων στον κόσμο, σημαίνει "ο τόπος όπου κανείς φθάνει". Τούτο είναι και το ουσιαστικό περιεχόμενο της ελευθερίας: Να μπορεί κανείς να φθάνει στο στόχο του. Όχι να ξεκινά ανεμπόδιστα, ή να μπορεί να μην έχει κανένα στόχο!..."