Το τραγούδι της Εντίθ Πιαφ λικνίζει πολλά πεπρωμένα, ως λάιτ μοτίβ στις διασταυρούμενες ζωές του πατέρα και της μητέρας της Anne Wiazemsky, της εγγονής του Φρανσουά Μωριάκ, αλλά και της δικής της.

Αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα. Ο τίτλος "Ύμνοι στον έρωτα" είναι σκόπιμα στον πληθυντικό, στον πληθυντικό του πάθους: παρεκτροπές, συμπτώσεις και ακραίες παρεξηγήσεις.

Οι αναμνήσεις εισρέουν, αναμνήσεις από στιγμές τρυφερές, από την εποχή της αθωότητας και των ανακαλύψεων: οι γονείς που δεν κατάφεραν να συνεννοηθούν μεταξύ τους· η Μαντλέν, η τόσο εύθυμη και αισθησιακή γυναίκα που φροντίζει τα παιδιά· η Μωντ, η μυστική ερωμένη... Σημείο συνάντησης ωραίων μύθων για τον έρωτα και το θάνατο, παιγμένων όλων πάνω στην ίδια επωδό. Μια επωδός που ανακαλεί τελικά και τον άνδρα στον οποίο είναι αφιερωμένο αυτό το βιβλίο, το σύντροφο της Anne Wiazemsky, που πέθανε πρόσφατα. Ένα συγκινητικό αφήγημα, που δεν καταποντίζεται μέσα στο πάθος, γιατί είναι ταυτόχρονα ένα μυθιστόρημα για την ελπίδα της ζωής.