"Ο Στρατής Τσίρκας ανήκει στην μικρή ομάδα όσων ξεκίνησαν τη "μεγάλη" γενιά του τριάντα [...] και έφτασαν όψιμα σε μια πλήρη έκφραση του εαυτού τους, ωφελούμενοι από την ωριμότητα της προσωπικότητας τους, όσο και από τις οργανικές μεταβολές που γνώρισε η λογοτεχνία μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ύστερα από την Τριλογία "Ακυβέρνητες πολιτείες", που αποκάλυψε μια απρόβλεπτη δύναμη δημιουργίας και μεθόδου στον Σ. Τσίρκα, έρχεται τώρα η "Χαμένη άνοιξη". [...]

Ο Αντρέας επιστρέφει στην Αθήνα από την Τασκένδη, το καλοκαίρι του 1965. [...] Συναντά παλιούς συντρόφους [...]. Μέσα [σ' αυτούς] κυκλοφορεί μια τριανταπεντάρα Δανεζοελβετίδα, η όμορφη νυμφομανής και αλκοολική Φλώρα. [...] Κατά τη στιγμή που η ιστορία εισβάλλει πια στο μυθιστόρημα, [...] ξεχωρίζουν τώρα εκκωφαντικά κραυγές και συνθήματα, σειρήνες και εκρήξεις, και [...] αντιλαμβανόμαστε ότι το κύριο πρόσωπο του έργου δεν είναι η Φλώρα, ούτε ο Αντρέας, αλλά η Ιστορία, [που] λειτουργεί σαν συνεκτική ύλη, τους ενώνει με τρόπο αόρατο κατά τη διάρκεια όλου του έργου, και πάντως πολύ περισσότερο από το εύθραυστο ερωτικό νήμα. [...] Ένα γνήσιο μυθιστόρημα όσο είναι αρκετά δύσκολο να συναντήσουμε στις μέρες μας".

Mario Vitti
"Αφηγηματική μέθοδος και συγκίνηση στον Στρατή Τσίρκα"
"Το Βήμα", Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 1980