Ο Τζούλιο Καΐμης δεν υπήρξε κοσμικός τύπος είτε ως καλλιτέχνης είτε ως λόγιος. Πολύμορφος στις αναζητήσεις του ξεχώριζε ως προσωπικότητα. Ήταν ζωγράφος, λαογράφος, συγγραφέας και μελετούσε μέχρι το τέλος της ζωής του την ελληνική αλλά και την εβραϊκή παράδοση. Υπήρξε ακόμη ιστορικός τέχνης, τεχνοκριτικός και μεταφραστής κυρίως ποιητικών κειμένων. Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την Τέχνη του Θεάτρου Σκιών. Μοναχικός τύπος και λιτός μετήλθε στον 20ό αιώνα αφήνοντας ένα ευρέου φάσματος έργο που αξιολογήθηκε ελάχιστα.
"Στον αιώνα που πέρασε πολλές ήταν οι μονάδες, μικρές και μεγάλες, που έκαναν την προσωπική τους κατάθεση στα πολιτιστικά πράγματα της χώρας μας. Και αν οι κορυφές δίκαια ξεχωρίζουν και ελκύουν το ενδιαφέρον των μελετητών θα ήταν λάθος και παράλειψη η παραγνώριση των μονάδων εκείνων που έχουν συμβάλει στη συνολικη προσπάθεια της μελέτης του πολιτισμού μας. Ανάμεσα σε αυτές συγκαταλέγεται και ο έλληνας ισραηλίτης Τζούλιο Καΐμης"
[Νίκος Λογοθέτης (ελάχιστο απόσπασμα από το περιοδικό "Ο Καλτσέτας")]