Θα ήταν κάπως δύσκολο, αν όχι ακατόρθωτο, για κάποιον που θαυμάζει τον Τζακ Νίκολσον, να βάλει σαν υπέρτιτλο αυτό τον ξεκάθαρο υπαινιγμό για την πραγματική, ανθρώπινη φύση ενός ηθοποιού που δικαιολογημένα χαρακτηρίστηκε σαν ένα "φαινόμενο του πιο γνήσιου Αμερικανικού σχιζοφρενισμού". Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι ο ίδιος ο ηθοποιός που έχει δηλώσει ότι κάθε τι που έχει παίξει πάνω στην οθόνη είναι απ' την αρχή ως το τέλος "αυτοβιογραφικό", δεν θα ανατρίχιαζε κι ο ίδιος απ' την απήχηση, όχι μόνο του διαβολικού γέλιου του, αλλά και απ' την διάσταση αυτής της τερατώδους φαινομενολογίας του δύστροπου, κακού, τρελλού και απρόβλεπτου χαρακτήρα του.

Αλλά πως να πείσει το κοινό σου ότι η "αυτοβιογραφία" σου μπορεί να κινείται με τους τρομερούς, αντιφατικούς ρυθμούς των ηρώων που ενσάρκωσες και που κινούνται σε όλα τα μήκη ενός φάσματος που περιλαμβάνει έναν διάσημο συγγραφέα, έναν τρελλό δολοφόνο, έναν τρόφιμο δημόσιου ψυχιατρείου, έναν διοπτροφόρο διανοούμενο, έναν διανοητικά καθυστερημένον;

Περιέχονται τα κείμενα:
- Ντάγκλας Μπροντ, "Τζακ Νίκολσον"
- Μαρίνα Κόμο, "Τζακ ο σκληρός"
- Τζακ Νίκολσον, "Ο εύθυμος ανατροπέας"
- "Σχέσεις... στοργής με τον Νίκολσον. Οι εφημερίδες"
- Φιλμογραφία