"Το χέρι του σημαιοφόρου" θεωρείται "χρονοδιάγραμμα" με όψη μυθιστορήματος, από το οποίο διαρρέουν διάφορα επουσιώδη ερωτήματα όπως: ποιος είναι ο σημαιοφόρος; Είναι ο Ιάγος; Ο σημαιοφόρος του εχθρού; Ο σκοτωμένος Μάλτε Λάουριτς Μπρίγκε ή ένα πρόσωπο παροδικό στη ρέμβη κάποιας εναλλασσόμενης γυναίκας; Μήπως είναι μια καταβύθιση στην αρχαιολογία της ιστορίας όπου η ανοησία των ανδρών και η αδιαφορία των γυναικών επινοούν την πλοκή της; Και το χέρι του; Μήπως κι αυτό είναι απλώς μια γυναικεία εφεύρεση;
Πλήθη ανθρώπων σε πλήρη σύγχυση από την αρχαία Κίνα ως την απόλυτη πολιτισμική σύγκρουση του εγγύς μέλλοντος συσσωρεύονται στις σελίδες του διασχίζοντας μελανόπτερα όνειρα και πολλαπλά επίπεδα: κείμενα, υπερκείμενα, υποκείμενα και διακείμενα, εικόνες, ειδήσεις, αλληλογραφίες, αποκαλύψεις και συγκαλύψεις διχάζουν την κοινή γνώμη.
Με δομή ηλεκτρονικής εφημερίδας, παράλληλες δράσεις και παρεμβολές, σχηματίζεται ένα σώμα που τα κρύβει όλα λέγοντας τα πράγματα με το όνομά μας. Μια σάγκα της ανυπαρξίας, γι' αυτούς που δεν συγκινούνται με τη νεοελληνική μεγαλοπρέπεια και τη λογογραφία των υποτασικών ευωνύμων. Για κείνους που δεν παραδίδονται σε καμιάς μορφής "αγιότητα" ή παράδοση - ούτε καν της λογοτεχνικής.