Όταν η φωτιά στο τζάκι βρίσκεται προς το τέλος, την τροφοδοτούν με ξύλα και την αναζωογονούν.
Μια ιερή φωτιά είναι η πίστις, και όταν κινδυνεύει, χρειάζεται ενίσχυση για να μη χαθεί, και γίνουν παγερά και έρημα τα ανθρώπινα στήθη.
Αλλοίμονο αν σβήσει η φλόγα και δώσει την θέση της στα σκοτάδια και στα χάη της απιστίας. Πιο υποφερτός είναι, ουρανός χωρίς άστρα και άνοιξις χωρίς άνθη παρά άνθρωπος χωρίς πίστι και ελπίδα.
Για να δυναμώσει λοιπόν η φωτιά εκδίδουμε και τις επόμενες ομιλίες - εκφωνήθηκαν κατά καιρούς σε διάφορα ακροατήρια και παρακολουθήθηκαν με ενδιαφέρον - και είθε να αποκαλύψουν σε μερικές ψυχές πόσο δυνατό και γοητευτικό είναι το θαύμα της πίστεως.
[...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)