Η μεγάλη αγάπη της Πατρίτσια ήταν το θέατρο, όμως πάνω απ' όλα αυτό που ποθούσε να συναντήσει στο ταξίδι της ζωής της ήταν ο ίδιος της ο εαυτός. Δεν άντεχε άλλο να είναι υποταγμένη στους ρυθμούς της μεγαλούπολης, στα "θέλω" των άλλων και στους κανόνες που της επέβαλλε η κοινωνία για τη δική της ζωή. Έπρεπε πάση θυσία να βρει τον τρόπο να απαλλαγεί από τους κανόνες που άλλοι όρισαν γι' αυτήν. Έψαχνε την ηρεμία στη ζωή, το Θεό, τον έρωτα, αλλά σύμφωνα με ό,τι εκείνη είχε στο μυαλό της και δεν ήταν διατεθειμένη να υποβιβάσει το είναι της για χάρη κανενός, ούτε για ένα βράδυ ούτε για μια ολόκληρη ζωή. Πρώτη διέξοδος, τα ταξίδια, δεύτερη διέξοδος, η πυγμή και η αυτοπεποίθηση, την οποία προσπαθεί με κόπο να κερδίσει.