Νύχτα, παραμονές Χριστουγέννων. Έξι φίλες πηγαίνουν σ' ένα κέντρο διασκέδασης. Και ένας άντρας. Μόνος.

Μια σπίθα αρκεί για να ξεσπάσουν μεταξύ τους συγκρούσεις που παρασύρουν ως τις παρυφές της διάλυσης, που αφήνουν τη γεύση της κόλασης. Στο κέντρο της Αθήνας, σημερινό και αιώνιο, απτό και άυλο, απλό και λαβυρινθώδες. Όπως και ο άνθρωπος... οι άνθρωποι... εμείς.
Η λύτρωση θα προβάλει από τόπο αχνό, ανάμεσα σε θάλασσα και γη. Μετά την αναπάντεχη απώλεια της υλικής ευδαιμονίας, αναμετράται η λογική με το συναίσθημα. Η ψυχή με τον νοήμονα εαυτό της. Όχι για την επικράτηση, αλλά για τη μέθεξη.
Και παντού... το αίμα. Του έρωτα και της αγάπης. Της καταστροφής και της δημιουργίας. Της Ανάγκης.


Το μυθιστόρημα πραγματεύεται τα ανθρώπινα πάθη, σε μια περιπέτεια αναζήτησης της μιας κοινής αιτίας τους, στο σήμερα, στο πάντα, στο εδώ και στο παντού.
Μια διαφορετική προσέγγιση της κρίσης. Μια άλλη απάντηση στα πώς και τα γιατί, και ίσως μια άλλη πρόταση ζωής.