"Όχι πάνω στις πέτρες, πάνω στους ανθρώπους θα πρέπει να θεμελιώσουμε το πολιτειακό μας οικοδόμημα", βροντοφωνάζει ένας από τους ήρωες του Σολζενίτσιν. Αυτή η ακλόνητη πίστη στον άνθρωπο αποτελεί το πιο ουσιαστικό γνώρισμα της προσωπικότητας του μεγάλου συγγραφέα.

Στις τρεις νουβέλες του, που περιέχονται σ' αυτό τον τόμο, ο Σολζενίτσιν βυθοσκοπεί τους χαρακτήρες των προσώπων του με απέραντη αγάπη, ακόμη κι όταν φορεί τη μάσκα μιας συμπαθητικής ειρωνείας. Η συμπόνια του για τον κόσμο των ταπεινών και των καταπιεσμένων, ο έρωτας για τη δικαιοσύνη και την ελευθερία, δειλός κάποτε, κάποτε απροκάλυπτος, κι οι καθαρά αισθητικές αρετές, φανερές με την πρώτη ματιά, δίνουν στο έργο του Σολζενίτσιν θέση κορυφαία στη λογοτεχνία του αιώνα μας. Αλλά και τη αξία μιας υπεύθυνης μαρτυρίας.