Το Σκοτεινό Νησί, σκοτεινό όπως φαντάζει συνήθως το μέλλον.
Το τρισυπόστατο του ήρωα, οι εναλλασσόμενες τρεις αφηγήσεις, και οι τρεις σε πρώτο πρόσωπο, σε μέλλον απώτερο και με συντελεσμένη ήδη την κλιματική αλλαγή, μια μελλοντολογική δυστοπία, που όμως συντίθεται από εικόνες σχεδόν αρχαίες, με τη σεξουαλικότητα που παροξύνει και που σπρώχνει την αφήγηση στον σκοτεινότερο εσώτερο θάλαμο, στο ορμητήριο των μύθων, και ακόμη, την ειρωνική αμφισβήτηση της ρητορικής που μιμείται ή που μετέρχεται τη λογοτεχνία.

[Αναθεωρημένη - διορθωμένη έκδοση, με κατατοπιστικό επίμετρο από τον συγγραφέα.]