Με το ιστορικό μυθιστόρημα [...] "Το όνειρο πνίγηκε στον Σαγγάριο" ο συγγραφέας προσπαθεί να κάνει μία καταγραφή της Μικρασιατικής Εκστρατείας και της Καταστροφής, μέσα από τα βιώματα ενός νεαρού έφεδρου Λοχία που έφθασε στην Σμύρνη στις 2 Μαΐου 1919 και έφυγε με την εκκένωση της Ιωνίας από τον Ελληνικό Στρατό, τον Σεπτέμβριο του 1922. Η αφήγησή του τελειώνει με την Συνθήκη των Μουδανιών και την πικρή εκκένωση της Ανατολικής Θράκης.

Χωρίς εμπάθειες ή προσωπολατρείες απέναντι στον Βασιλέα Κωνσταντίνο Α' ή τον Ελ. Βενιζέλο, στο μυθιστόρημα καταγράφονται τα γεγονότα που οδήγησαν στην ήττα και αποδίδει ευθύνες και εύσημα, μόνον εκεί που ο ίδιος τα αντιλήφθηκε, από τα γεγονότα που πηγάζουν από την γνώση που παρείχε στον συγγραφέα, η μελέτη των πιο σημαντικών πονημάτων που γράφτηκαν και ασχολήθηκαν μέχρι σήμερα με την πολυτάραχη εκείνη εποχή.

Σμύρνη, Αϊδίνι, Φιλαδέλφεια, Δορύλαιο, Κοτύαιο, Ακροϊνό, Σταυρός, η μαρτυρική πορεία ενός ένδοξου Στρατού που δεν ηττήθηκε ο ίδιος παρά μόνον η Ηγεσία του, Πολιτική και Στρατιωτική. Το βιβλίο αφιερώνεται στα αθώα θύματα της Ιωνικής και της Ποντιακής γης.