Κάθε επτά χρόνια στην Παγκόσμια Πόλη του Οικουμενικού Κράτους γίνεται το Μεγάλο Συνέδριο του Μέλλοντος, που μελετά την υπαρξιακή μετεξέλιξη του ανθρώπου. Έργο του Συνοδού είναι να οδηγήσει στον Οίκο διεξαγωγής του τον Λειτουργό. Αυτή είναι η αποστολή του Αλέξανδρου, του μέγιστου όλων των Συνοδών. Μετά την εκτέλεσή της, όμως, ο Αλέξανδρος χάνεται στο δαιδαλώδες τοπίο της Πόλης. Αναζητώντας τον χαμένο δρόμο του, θα έρθει αντιμέτωπος με τα τέρατα μιας εφιαλτικής πραγματικότητας -και με την κοσμική φρίκη του Μαυσωλείου.
Στο σκοτεινό υπόγειο του έργου, και υπό το πρόσχημα ενός "μυθικού" ταξιδιού στο άγονο, γήινο τοπίο, με μοναδικές αποσκευές παιδικές μνήμες, μύθους, θρύλους και παραμύθια, αναζητείται εναγωνίως το νόημα, ο σκοπός και η ταυτότητα του υπαρξιακού ανθρώπου. Σχεδιάζεται το κατακερματισμένο πρόσωπό του, το τέλος των ψευδαισθήσεων και η ματαιότητα της γήινης διαδρομής του, "κέδρος" της οποίας είναι μόνο η σιωπή του σκότους.
Ένα μυθιστόρημα φαντασίας οικοδομημένο με τα υλικά του εφιάλτη.