Το αίτημα για επιστροφή της πολιτικής και της καλής διακυβέρνησης, που διατυπώνεται ως αντίβαρο της οικονομικοποίησης των δημοσίων αγαθών, οφείλεται στο γεγονός ότι η δυναμική της οικονομικής παγκοσμιοποίησης αρχίζει ήδη να εξαντλείται. Το κράτος που "έπρεπε" να υποχωρήσει έναντι των δυνάμεων της αγοράς προκειμένου να εκσυγχρονιστεί, εν τέλει υποχώρησε, οδηγώντας σε πρωτόγνωρη διαφθορά, που απειλεί τα θεμέλια της δημοκρατικά νομιμοποιημένης πολιτικής και κρατικής εξουσίας. Στο σημερινό αίτημα επιστροφής της πολιτικής εμπεριέχεται και το αίτημα της επιστροφής του κράτους, αλλά ποιου κράτους, ακριβώς; Στο κεντρικό αυτό ερώτημα, η απάντηση της μελέτης αφίσταται του παραδοσιακού αυταρχικού και αναποτελεσματικού κράτους. Το μοντέρνο κράτος είναι ένα κράτος εκσυγχρονισμένο. Και στον εκσυγχρονισμό του έχει συμβάλει όσο τίποτε άλλο το Νέο Δημόσιο Μάνατζμεντ. [...] Στηριγμένο σε μια εύρωστη κοινωνία πολιτών δεν ποδηγετεί την κοινωνία, αλλά, υπακούοντας στις ίδιες αρχές διακυβέρνησης με τα υπόλοιπα κοινωνικά υποσυστήματα, συμβάλλει στην ευημερία και την κοινωνική συνοχή.