Σε ποιους απευθύνεται η φιλοσοφία και κατά πόσο αξίζει να ασχοληθούμε με θέματα της φιλοσοφικής βάσης; Πάνω σε αυτά τα πρωταρχικά ερωτήματα επικεντρώνεται το βιβλίο, επιχειρώντας να απαντήσει με έναν πράγματι ξεχωριστό τρόπο. Στη σκέψη του συγγραφέα εμφανίζεται ένα δαιμόνιο, το οποίο πότε με γκρίνια, πότε με διάθεση παιχνιδιού και αστεϊσμών, πότε με περίσκεψη και περίσσια σοβαρότητα, ανοίγει τους δρόμους για τη γνωριμία με έναν από τους πιο σημαντικούς αλλά και παρεξηγημένους φιλόσοφους της αρχαιότητας. Τον Παρμενίδη. Η συνάντηση με το πνεύμα του, έτσι όπως περιγράφεται στους διάλογους, έτσι όπως δίνεται με τη μετάφραση του διασωθέντος κειμένου του, το οποίο ο συγγραφέας ερμηνεύει με προσήλωση και τρόπο διεισδυτικό κι έτσι όπως επεκτείνεται στην ζωντανή ανάλυση που ακολουθεί, μετατρέπει το βιβλίο αυτό σε μια κεκαλυμμένη φιλοσοφική πραγματεία. Αξίζει να διαβαστεί, γιατί ακριβώς δεν απευθύνεται μόνο σε κοινό ειδικών, αλλά σε νέους ανθρώπους. Χωρίς να χάνει τίποτε από την ακρίβεια των διατυπώσεων, γίνεται ευχάριστα δεκτό από τον καθένα που θα ήθελε να έχει μια ιδιαίτερη επαφή με τον προσωκρατικό στοχασμό και περισσότερο με τον Παρμενίδη. Έναν φιλόσοφο που επηρέασε όσο κανείς τον κόσμο των ιδεών τον Πλάτωνα αλλά και το μηχανισμό της λογικής του Αριστοτέλη. Μέσω αυτού, ο αναγνώστης μπορεί να βρει απαντήσεις στα θεμελιώδη αλλά και στα καθημερινά προβλήματα που τον απασχολούν, να κατευθυνθεί σε μιαν άλλη λογική, ενωτική, αποδίδοντας μέσω του νου την πρωτοκαθεδρία στο δρόμο της καρδιάς. Αγκαλιάζοντας τελικά τον κάθε του συνάνθρωπο, αναπροσαρμόζοντας στερεότυπα, επαναπροσδιορίζοντας τα δεδομένα.