Σε μια παιδική λογοτεχνία που υποφέρει από πρότυπα αποδεκτής κοινωνικά και δικαιωμένα ηθικά συμπεριφοράς, ξεχωρίζουν οι καλότυχοι κλασικοί χαρακτήρες των παιδικών αναγνωσμάτων. Αμφιταλαντευόμενοι μεταξύ της απόκλισης και της συμμόρφωσής τους σε κοινωνικά σχήματα και παραδομένες ιδεολογίες, δεν επιδιώκουν να αποτελέσουν οι ίδιοι πρότυπα. Δε μένουν εγκλωβισμένοι στις σελίδες του βιβλίου, ξεφεύγουν με ευελιξία και μεταπηδούν σε άλλους χώρους έκφρασης. Δημιουργούν ένα σύνολο από συνειρμούς, αποτελούν σημείο αναφοράς, γίνονται σύμβολα, είναι κώδικες επικοινωνίας και γι' αυτό έχουν σημαντική θέση στον πολιτισμό και στο σχεδιασμό της ενήλικης ζωής. Στους κλασικούς χαρακτήρες, αν και φθάνουν από διαφορετικές χρονικά και γεωγραφικά κοινωνίες, είναι κωδικοποιημένες συμπεριφορές που συνδέουν διαφορετικές κοινωνικές τάξεις, πολιτισμικές ομάδες και γενιές. Η μελέτη αυτή ξαναεπισκέπτεται τους κλασικούς χαρακτήρες της παιδικής λογοτεχνίας και εξετάζει τις συνθήκες τους στη ζωή της αφήγησης, τη σχέση τους με τα λογοτεχνικά ήθη και με τα ιδεολογικά και κοινωνικά συμφραζόμενα της εποχής τους, τις μετακινήσεις τους, τις δυνάμεις, κειμενικές ή εξωκειμενικές, που τους καθιέρωσαν ως κλασικούς.