Το έργο "Το δίκαιο της διαμεσολάβησης" αποτελεί μια εις βάθος ανάλυση του νέου θεσμικού πλαισίου για τη διαμεσολάβηση στην Ελλάδα, με στόχο να συνδράμει το έργο τόσο των διαμεσολαβητών όσο και των νομικών παραστατών κατά τη διάρκεια των διαμεσολαβήσεών τους και να διασαφηνίσει ζητήματα που θα προκύψουν κατά την πρακτική εφαρμογή του θεσμού.

Μετά από μια εισαγωγή στα μέσα εναλλακτικής επίλυσης διαφορών (ΜΕΕΔ), ώστε ο αναγνώστης να κατανοήσει το ευρύτερο πλαίσιο της εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών, το έργο συνεχίζει με αναφορές στις βασικές διατάξεις της Οδηγίας 2008/52/ΕΚ, που αποτέλεσε και το όχημα για την εισαγωγή του θεσμού της διαμεσολάβησης στα κράτη-μέλη.

Το μεγαλύτερο τμήμα το πονήματος αφιερώνεται στην ερμηνευτική προσέγγιση του Ν 4640/2019 και τις νέες ρυθμίσεις που εισάγει, επαναφέροντας την υποχρεωτική συμμετοχή στη διαμεσολαβητική διαδικασία, διευρύνοντας μάλιστα σημαντικά το πεδίο των υπαγόμενων διαφορών.

Στο πλαίσιο αυτό, αναλύονται οι βασικές αρχές της διαμεσολάβησης, οι τρόποι προσφυγής σε αυτή καθώς και η διαδικασία, οι εξαιρέσεις και οι κυρώσεις σχετικά με την Υποχρεωτική Αρχική Συνεδρία Διαμεσολάβησης. Ιδιαίτερη δε μνεία γίνεται στα ζητήματα που χρήζουν προσοχής όσον αφορά το πρακτικό διαμεσολάβησης αλλά και στα καθήκοντα του διαμεσολαβητή και τον Κώδικα Δεοντολογίας που καλείται να τηρεί.