Υφαίνοντας έναν συνεκτικό ιστό από επιστολές, αναµνήσεις, ποιήµατα, ηµερολογιακές εγγραφές, η Ελένη Σικελιανός συνθέτει µια στοργική προσωπογραφία του πατέρα της και ταυτόχρονα ένα άτεγκτο κατηγορητήριο εναντίον του. Γιος του Γλαύκου -του µοναχογιού του Άγγελου Σικελιανού, που ακολούθησε τη µητέρα του Εύα Πάλµερ στην Αµερική-, αρνητής του εκπαιδευτικού κατεστηµένου, µε αποτέλεσµα να µην αποφοιτήσει ποτέ από το σχολείο, ταλαντούχος µουσικός, αυτοδίδακτος ξυλοκόπος και λάτρης της φύσης, απόγονος Ελλήνων ευγενών και, στο µεγαλύτερο µέρος της ζωής του, ναρκοµανής, ο Τζον υπήρξε ένας εκκεντρικός οραματιστής, µια ευφυής, ανεύθυνη, ανήσυχη και εν τέλει τραγική µορφή. Το 2001, έχοντας ζήσει επί τρία χρόνια ως άστεγος στους δρόµους της Αλµπουκέρκης, θα πεθάνει σ' ένα δωµάτιο ξενοδοχείου από υπερβολική δόση.