Άχρονο το δάκρυ και η ψυχή
Άχρονη και η ελευθερία της ύπαρξης
Το παιδικό χαμόγελο μέσα στην αιωνιότητα
Και μια χαρά που λυτρώνει επιτέλους τον νου

Η ελπίδα είναι όλος ο χρόνος του ανθρώπου
Η πραγματικότητα και η φαντασία οι χρόνοι του Θεού
Όλο το πράσινο πορφυρό γίνεται
Ας φύγουμε / δεν νοιάζονται για εμάς
Κανείς δεν νοιάζεται από τους κενούς ανθρώπους
Όλη η φύση θα υποταχθεί στη θέληση
Μια δεύτερη έξοδος έξω από το σύμπαν
Το αφάνταστο σε τόνους γκρίζους της σιωπής / αφού δεν μας θέλουν
Και πιο γυμνοί δεν γίνεται με τα μικρά μας πάθη και τα τεράστια όνειρα
Φοβόμαστε
Όχι / Όχι τη μοίρα
Το αίμα φοβόμαστε
Δεν έχουμε εξουσία / ούτε μία φωλιά
Είμαστε ένα πολυάριθμο είδος υπό εξαφάνιση

Λευκό φως
Το πιο γαλήνιο όνειρο
Στα βλέφαρα μεγάλη πίστη δροσοσταλίδες
και ελπίδα