Ο αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης Μ. Λιαρούτσος ξετυλίγει το κουβάρι των αναμνήσεών του, αφηγούμενος όμορφα βιώματα που πλούτισαν την παιδική του ηλικία στη γενέτειρά του την Τήνο, την οποία αναγκάστηκε να αποχωριστεί το 1938, για να επιστρέψει στην αγκαλιά της είκοσι χρόνια αργότερα.

Μέσα στις σελίδες του βιβλίου του ο συγγραφέας υμνεί την ξεχωριστή ομορφιά των ανθρώπων και της φύσης του νησιού του, που έρχονται και ξανάρχονται στο μυαλό του με την ίδια πάντα γλυκύτητα: Η ζωή στο γυμνάσιο, οι συμμαθητές, οι καθηγητές, τα "δρώμενα" της νιότης στις πλατείες και στα σοκάκια.

Παρούσα και η ΕΠΟΝ "με τις βαθιές της ρίζες", όπως λέει ο Μιχάλης Λιαρούτσος. Στην "τοιχογραφία" του βιβλίου του τη ζωγραφίζει με αδρές πινελιές την ΕΠΟΝ με φόντο τη μνήμη, ατομική και συλλογική και τη νοσταλγία.

Είναι ένα αξιόλογο βιβλίο, γραμμένο με γλώσσα ευθύβολη και χυμώδη. Ένα βιβλίο που χαρίζει στον αναγνώστη πολλές συγκινήσεις.