Η ανθρωποσοφική ιατρική προσθέτει μια ευρύτερη διάσταση στη σύγχρονη ιατρική πρακτική, η οποία τείνει να αυτοπεριορίζεται επειδή θεωρεί τη νόσο ως σύνολο φυσικών συμπτωμάτων.
Η συμβατική αντιμετώπιση βασίζεται είτε στη χρήση ισχυρών φαρμάκων προσπαθώνας να ανακουφίσει αυτά τα συμπτώματα, είτε στη χειρουργική με σκοπό την απομάκρυνση των παθολογικών ιστών. Όμως για να επέλθει πλήρης ίαση είναι απαραίτητο να κατανοηθεί, τι είναι αυτό που δίνει ζωή στη φυσική ύλη και την πληροί με σκέψεις και συναισθήματα.
Οι ανθρωπόσοφοι γιατροί αποκτούν αυτή τη διευρυμένη θεώρηση της ανθρώπινης κατάστασης με πρόσθετη εκπαίδευση. Η θεώρηση αυτή αποσκοπεί πρωταρχικά στην ενεργοποίηση, στον ασθενή, των φυσιολογικών διεργασιών ίασης.
Καθώς οι ανθρωπόσοφοι γιατροί είναι καταρτισμένοι και στη συμβατική ιατρική, μπορούν να συνδυάζουν την ακρίβεια της σύγχρονης πρακτικής με την ήπια ιαματική ικανότητα των φυσικών φαρμάκων και των καλλιτεχνικών θεραπειών. Με αυτό τον τρόπο προσφέρουν μια σφαιρική κλινική προσέγγιση σε τομείς, όπου η συμβατική ιατρική δυσκολεύεται να καλύψει πλήρως τις ανάγκες των ασθενών.