[...] Η αρχιτεκτονική του Νίκου Κτενά είναι μια σύνθετη γεωμετρία αρμονικών χαράξεων και χρυσών τομών, που ορίζουν την πλοκή του κενού και του πλήρους στο εσωτερικό ενός πολύ αυστηρού πρισματικού όγκου, αναζητώντας το απόλυτο. Είναι μη πεπερασμένες χαράξεις στο εσωτερικό ενός ιδανικά ορισμένου κελύφους. Το ίδιο το κοχύλι χτισμένο, υποταγμένο στη μαγεία του ιδανικού και του ανερμήνευτου ταυτόχρονα. Η αρχιτεκτονική αυτή είναι μια τέχνη που γεμίζει με νόημα την υλική πραγματικότητα. [...]

(από το άρθρο του Παναγιώτη Τουρνικιώτη, σελ. 40)