Για τη νεαρή Πετί αγάπη σημαίνει αυτό που γνώρισε στο ορφανοτροφείο από τους "Θείους της Κυριακής", τους κυρίους που επισκέπτονταν τα Σαββατοκύριακα το άσυλο, και με τη συγκατάθεση της διευθύντριας, υποχρέωναν τα παιδιά να τους ικανοποιούν σεξουαλικά. Η Πετί ζητά εργασία ως νταντά στο σπίτι του ξεπεσμένου αριστοκράτη Θαντίους Ντέιβναντ, που έχασε τη γυναίκα του και έμεινε με τη μόλις έξι μηνών κόρη του Τζορτζίνα. Για τον Θαντίους, που η κόρη του είναι το μόνο πλάσμα για το οποίο νιώθει αγάπη, η Πετί δε διαθέτει τα προσόντα για να πάρει τη δουλειά οπότε τα καθήκοντα της νταντάς αναλαμβάνει η πεθερά του. Η Πετί όμως τον φαντασιώνει ως σωτήρα της. Φτάνει στο σημείο να απαγάγει το παιδί του, προσπαθώντας να κερδίσει τη συμπάθειά του. Οι εξελίξεις τότε είναι απρόβλεπτες: ο θάνατος σημαδεύει διπλά και τριπλά το καλοκαίρι της συνάντησης αυτών των ανθρώπων, που όλοι τους πάσχουν από την ίδια ζωτική έλλειψη: δεν έχουν πάρει ποτέ τους αγάπη.