Μία μεσήλικη πόρνη, η Εύα, που συζεί με μια νεαρή κοπέλλα, την Μαρία, λαμβάνει απροειδοποίητα από τον σπιτονοικοκύρη της, τον κύριο Φράγκο, έξωση από το διαμέρισμά του. Το γεγονός ταράζει τις δύο γυναίκες, αλλά το αντιμετωπίζουν με αδιαφορία, με συνέπεια να εμπλέκωνται σε απρόσμενες περιπέτειες. Διαδοχικά εμφανίζονται ο κύριος Φράγκος, ο οποίος απαιτεί την απομάκρυνση της Εύας, και αμέσως μετά κάποιος μεθυσμένος, ο Σταύρος, που ζητά επιτακτικά να κοιμηθή μαζί της. Στην συνέχεια εμφανίζεται πάλι ο κύριος Φράγκος, συνοδευόμενος από την οικογένεια Φίκου, η οποία παρουσιάζεται ως νέα ένοικος, όταν κάποια στιγμή εισέρχεται η Εύα και ανατρέπονται τα σχέδιά του. Αμέσως μετά εμφανίζονται ο πρώην μαστροπός της Εύας, ο Μίλτος, με τον οποίο διεξάγεται μια σφοδρή σύγκρουση, ένας νεαρός φοιτητής, ο Γιάννης, ο οποίος παρουσιάζεται και αυτός ως υποψήφιος ένοικος, καθώς και ο Σταύρος, ο οποίος παρεκτρέπεται και απομακρύνεται βίαια. Το τέλος σημαίνει ο κύριος Φράγκος, μαζί με δύο χειρώνακτες που πετούν τα υπάρχοντα της Εύας στον δρόμο, ενώ ταυτοχρόνως εμφανίζονται ο κύριος Φίκος και ο Γιάννης, για να δηλώσουν την άρνησή τους να νοικιάσουν το διαμέρισμα. Το έργο κλείνει με την αποχώρηση τής Εύας, η οποία, αφού πρώτα έδιωξε την Μαρία, πάει υποβασταζόμενη από τον νηφάλιο πλέον Σταύρο να συναντήση τον Μίλτο, πεπεισμένη ότι, όσο και αν θέλη, ποτέ δεν θα μπορέση να ξεφύγη από την ανήθικη ζωή.