Ο Morris επιχειρεί με αυτό το βιβλίο να φέρει στο προσκήνιο τους πολλούς τρόπους με τους οποίους τα ανασκαφικά κατάλοιπα των ταφών μπορούν και πρέπει να αποτελέσουν μια κύρια πηγή πληροφοριών για τους κοινωνικούς ιστορικούς του αρχαίου ελληνο-ρωμαϊκού κόσμου. Οι ταφές καλύπτουν ένα πολύ ευρύτερο γεωγραφικό και κοινωνικό φάσμα από ό,τι τα σωζόμενα κείμενα, τα οποία απευθύνονται κυρίως σε μια ολιγάριθμη κοινωνική ομάδα αριστοκρατίας. Οι ταφές, συγκεκριμένα, προσφέρουν στον ιστορικό την ευκαιρία μελέτης της κοινωνικής αλλαγής. Ο Morris καταδεικνύει τις μεγάλες δυνατότητες προσπέλασης του υλικού μέσα από αυτό το πρίσμα, προσθέτοντας παραδείγματα από κοινωνίες πολύ διαφορετικές μεταξύ τους μέσα στον χρόνο, τον χώρο και το κοινωνικό πλαίσιο. Οι μέθοδοι και τα επιχειρήματα που παρουσιάζονται απευθύνονται και στους ιστορικούς, τους ανθρωπολόγους και τους κοινωνιολόγους άλλων πολιτισμών και κοινωνιών, καθώς η ενίσχυση της διεπιστημονικής ανταλλαγής ιδεών πέρα από τα συμβατικά ακαδημαϊκά επιστημονικά όρια αποτελεί στόχο του Morris.