Ένα δέντρο ήταν, μια βελανιδιά σαν όλες τις άλλες.
Σε μια μικρή πόλη του μακρινού Βορρά...
Ετούτη, όμως, η βελανιδιά ξεχώριζε μέσα στην πράσινη θάλασσα.
Ήταν η ψηλότερη και η μεγαλύτερη από όλες...
Μετρούσε πάνω από τριακόσια χρόνια σ' αυτό το δάσος...
Ο χρόνος, φίλος παράξενος, της είχε φέρει συντροφιά
μυριάδες πρόσωπα. Ας μην ταξίδεψε ποτέ της.
Όλη η ανθρώπινη ιστορία είχε παρελάσει από μπροστά της.
Όχι μόνο αυτή που γράφουν τα επίσημα βιβλία.
Και μαθαίνουν τα παιδιά στο σχολείο. Αλλά και η άλλη.
Η ιστορία των απλών ανθρώπων.
Η ασήμαντη για να καταγραφεί στα αρχεία.
Αυτή που μόνο για τους ίδιους έχει αξία.
Και τι δεν είχε δει...