Ο Γεώργιος Κάρτερ, απετέλεσε ένα από τα επίλεκτα στελέχη τεχνοκρατών και επιστημόνων που επιστρατεύτηκαν από τις κυβερνήσεις του Γ. Παπαδοπούλου στην προσπάθεια τελευταίου να αναθέσει την ανασύνταξη της χώρας σε διακεκριμένους εκφραστές του ανανεωτικού πνεύματος της πολεμικής γενιάς του 1940-1949 που είχε μείνει στο περιθώριο από το μεταπολεμικό κατεστημένο.

Όλοι ως τώρα γνώριζαν την πολιτικοποίηση στην οποία κατέληξε ο Γ. Παπαδόπουλος, έπειτα από την πολιτειακή μεταβολή της 1ης Ιουνίου 1973, όταν ανέθεσε στον Σπύρο Μαρκεζίνη τον σχηματισμό κυβέρνησης προς διενέργεια εκλογών.

Η μαρτυρία Κάρτερ μια άλλη, άγνωστη πολιτικοποίηση που προηγήθηκε της λύσεως Μαρκεζίνη. Πρόκειται για την απόπειρα πολιτικοποιήσεως του 1972 που επεχείρησε ο Γ. Παπαδόπουλος, ενθαρρύνοντας την δημιουργία ενός νέου πολιτικού κινήματος, με σκοπό την ανακαίνιση του πολιτικού βίου, την ανάδειξη νέων δυνάμεων και την εμφάνιση νέων κομμάτων. Εξιστορεί πως οργανώθηκε το κίνημα, ποιοί αντέδρασαν και πως τελικά η προσπάθεια ατόνησε μετά την πρόκριση της λύσης Μαρκεζίνη. Αλλά οι αποκαλύψεις της μαρτυρίας δεν σταματούν εκεί. Φωτίζουν και πολλές άλλες, άγνωστες πτυχές για τις μετέπειτα εξελίξεις που διαδραματίσθηκαν κατά την διάρκεια της βραχείας κυβέρνησης Μαρκεζίνη μέχρι την ανατροπή της από την επέμβαση του Ιωαννίδη.