Ποτέ πριν το αμερικάνικο όνειρο δεν είχε κατακτήσει σε τέτοια έκταση τη μορφή οικουμενικής, καθολικής ανθρώπινης αξίας. Ποτέ πριν το κέρδος δεν υπήρξε πειστικότερος σύμμαχος στην ανοχή και συναίνεση του πολίτη. Ποτέ πριν η συνείδηση του πολίτη δεν βίωνε τόση μοναξιά στον άγριο συναγωνισμό του κέρδους. Κι ωστόσο: αρκεί μια στιγμή ανυπακοής σε αυτά τα Δεδομένα της Ζωής μας για να αλλάξει ο κόσμος... Η πιθανότητα "να λάβουνε κάποτε τα όνειρα εκδίκηση" αποτελεί το στοίχημα των ηρώων αυτού του βιβλίου οι οποίοι βιώνουν λάθρα: ανάμεσα στη βαρβαρότητα του υπαρκτού κόσμου και στα όνειρα του ανυπάκουου πολίτη.
Η επιστολική νουβέλα του Άρη Μαραγκόπουλου επανεισάγει δυναμικά, στη μεταμοντέρνα πραγματικότητα της μάταιης αντίστασης, την ανάγκη απελευθέρωσης της πολιτικής επιθυμίας.