Oι προπτυχιακοί φοιτητές επιστήμης υπολογιστών και οι μηχανικοί υπολογιστών έχουν κατά κανόνα πρακτικό προσανατολισμό: μελετούν την υπολογιστική επειδή αγαπούν τον προγραμματισμό και έχουν καλές επιδόσεις σε αυτόν. Το βιβλίο απευθύνεται κατά κύριο λόγο σε αυτόν τον πυρήνα σπουδαστών. Το επίπεδο παρουσίασης δεν απαιτεί καμία γνώση αρχιτεκτονικής υπολογιστών, λειτουργικών συστημάτων, τυπικών γλωσσών και θεωρίας αυτομάτων, μαθηματικής λογικής ή επαγωγικών τεχνικών απόδειξης. Το κυρίως ζητούμενο από ένα μάθημα που πραγματεύεται τις έννοιες των γλωσσών προγραμματισμού είναι να βοηθήσει τον φοιτητή να κατανοήσει τις γλώσσες προγραμματισμού σε ένα ασυνήθιστο επίπεδο αφαίρεσης. Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, το βιβλίο περιλαμβάνει πολλές ασκήσεις και παραδείγματα «πραγματικού» προγραμματισμού, ώστε να ενθαρρύνει τους σπουδαστές των οποίων το ενδιαφέρον για τον προγραμματισμό είναι πρωτίστως πρακτικού χαρακτήρα. Δεν προϋποθέτει υψηλή μαθηματική ωριμότητα εκ μέρους του αναγνώστη. Είναι σχεδιασμένο ώστε να καθοδηγήσει τους σπουδαστές να επεξεργαστούν νοητικά τις αφηρημένες έννοιες των γλωσσών προγραμματισμού, με αφετηρία απλές ασκήσεις προγραμματισμού. Τα κεφάλαια του βιβλίου χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: πρακτικού και φιλοσοφικού χαρακτήρα. Τα πρώτα είναι αυτοτελή «αλφαβητάρια» για τρεις γλώσσες προγραμματισμού διαφορετικών οικογενειών: ML, Java και Prolog. Τα φιλοσοφικού χαρακτήρα κεφάλαια παρουσιάζουν τη θεωρητική πλευρά: τις θεμελιώδεις αρχές των γλωσσών προγραμματισμού. Τα κεφάλαια αυτά εναλλάσσονται με τα κεφάλαια πρακτικού χαρακτήρα, σε μια αλληλουχία που διευκολύνει την παρουσίαση των θεωρητικών ζητημάτων, έτσι ώστε η σύνδεσή τους με την προγραμματιστική πρακτική να είναι όσο το δυνατόν εμφανέστερη.