Ο παπα-Γρηγόρης, χαροκαμμένος από τον εμφύλιο πόλεμο, προσπαθεί να ριζώσει με τον επτάχρονο γυιό του, σαν εφημέριος, σ' έναν ξένο τόπο, μακριά από την πόλη που γεννήθηκε. Σ'εκείνον τον τόπο αγωνίζεται να εξαγνιστεί εσωτερικά και ν'αποβάλλει κάθε δισταγμό και γήινη ανησυχία, ενώ συγχρόνως επιτυγχάνει να εξαγνίσει με το παράδειγμά του και τους δύστροπους χαρακτήρες των γύρω του. Το κατορθώνει; Ένας θάνατος που τον επισκέπτεται και τον συγκλονίζει, δεν στέκεται τελικά εμπόδιο στη συνεχή προσφορά του. Έτσι αποδεικνύει πως η αγάπη που είναι υπεράνω πάντων μπορεί να γίνει αμάλγαμα και ν' αναπλάσσει και την πιο σκληρή ψυχή ώστε να την οδηγήσει στην αιωνιότητα.
Ο συγγραφέας στο βιβλίο αυτό παρουσιάζει με ρεαλισμό τους χαρακτήρες των ηρώων του διαμορφωμένους μέσα από τις καθημερινές αντιξοότητες της ζωής και ταυτόχρονα τοποθετεί τον αναγνώστη αντιμέτωπο με τα δικά του καθημερινά προβλήματα και τη λύση τους. Συμπλέκει με επιτυχία το περιγραφικό με το ψυχογραφικό στοιχείο και συγκλονίζει τον αναγνώστη, γιατί μιλάει κατευθείαν στην καρδιά του.