Οι ναοί της ορθοδοξίας -οι βυζαντινοί ναοί- αποτελούν αληθινές κιβωτούς όπου φυλάσσουν, όχι μόνο τις αρχαιότερες διδακτικές απεικονίσεις της Ευαγγελικής διδασκαλίας, αλλά, εντός τους, κάθε τμήμα τους, όπως διαμορφώθηκε κατά τη διάρκεια των δύο χιλιετιών, διατηρεί πρωταρχικές συμβολικές μορφές, όπως αποκρυσταλλώθηκαν με βάση τη διδασκαλία και τις υποδείξεις των πατέρων της Εκκλησίας. Η συστηματική έρευνα στις πηγές, η παρατήρηση και η επαλήθευση των μαρτυριών οδήγησε τον συγγραφέα στην επισήμανση (αποκάλυψη) σημαντικών μυστικών αποτροπαϊκών επεμβάσεων σε δομικά στοιχεία (αρχιτεκτονικά μέλη, όπως οι κίονες) των αρχαιότερων βυζαντινών ναών. Για την επαλήθευση των πληροφοριών αυτών ο συγγραφέας ταξίδεψε στα πέρατα της βυζαντινής οικουμένης για να αναζητήσει και να επαληθεύσει τις μυστικές επεμβάσεις επάνω στο σώμα των χριστιανικών μνημείων (όπως ένθετους σταυρούς, υποδοχές ιερών λειψάνων, "ευλογίες" και άλλες μαρτυρίες και δράσεις που αποτελούσαν είτε αποτροπαϊκές φυλακτήριες επεμβάσεις και αναθήματα, με προσευχές ή προσφορές πιστών χριστιανών). Η εργασία αποτελεί μια πειραματική διερεύνηση στον κόσμο της μεταφυσικής του βυζαντινού ναού, και τον συμβολισμό των επιμέρους αρχιτεκτονικών μελών του (Αγία Τράπεζα και κιβώριο, επισκοπικός θρόνος, κίονες, αλλά και παραστάδες, όψεις και κατακόρυφες επιφάνειες των εκκλησιών).