"Η μαγεία των καλών μυθιστορημάτων κατακτάει τους αναγνώστες τους, ικανοποιεί όλες τις παραξενιές τους. Ομολογώ πως αυτό έπαθα κι εγώ, και είμαι παλιά καραβάνα, δεν υποκύπτω εύκολα στα τεχνάσματα των συγγραφέων. Το βιβλίο Σάντα Εβίτα με νίκησε από την πρώτη σελίδα - σοκαρίστηκα, υπέφερα, απόλαυσα και όσο διάβαζα, απέκτησα κακές συνήθειες και πρόδωσα και τις πιο φιλελεύθερες αρχές μου... Τη Σάντα Εβίτα θα την πετάξεις ή θα τη διαβάσεις χωρίς ανάσα".
(Μάριο Βάργκας Λιόσα)

Κεντρικός ήρωας αυτού του εκπληκτικού, με μαύρο χιούμορ μυθιστορήματος, που βασίζεται στην πραγματική πρόσφατη ιστορία, είναι ένα σώμα. Ένα σώμα που, μετά το θάνατο, αποκτάει τόση φήμη, ώστε αναπλάθει μυθικά τη γυναίκα που άλλοτε το κατοικούσε.

Ελάχιστες φορές ένα σύμβολο έχει εξάψει τόσο τη φαντασία μιας χώρας όσο το νεκρό σώμα της Εβίτας Περόν. Η ασήμαντη στάρλετ, που καταφέρνει να γοητεύσει και να παντρευτεί τον ισχυρό δικτάτορα της Αργεντινής Χουάν Περόν και να γίνει η μη εστεμμένη βασίλισσα των μαζών, πεθαίνει στο άνθος της ηλικίας της, ενώ αμέτρητα πλήθη ψέλνουν και προσεύχονται στους γύρω δρόμους για την αγαπημένη τους Σάντα Εβίτα - την Αγία Εβίτα. Το ταριχευμένο πτώμα της αρχίζει τότε έναν απίθανο, αλλά και θριαμβευτικό γολγοθά, γίνεται αντικείμενο λατρείας, γίνεται πανίσχυρο, όποιος το ελέγχει, ελέγχει τη χώρα. Στρατιωτικοί παραφρονούν και φτάνουν στο έγκλημα για να μην το αποχωριστούν, ο ταριχευτής αρνείται να το εγκαταλείψει, ανώνυμα χέρια αφήνουν λουλούδια και αναμμένα κεριά σε κάθε κρυψώνα του, κυκλοφορούν ομοιώματά του, ίντριγκες και κυνηγητό εξουσίας γύρω του...

Στις σελίδες αυτού του βιβλίου παρελαύνουν όλα αυτά, καθώς και η Εβίτα-παιδί, η επαρχιωτοπούλα που κατακτάει το Μπουένος Άιρες, η Εβίτα υπέρμαχος των φτωχών, η Εβίτα-Πρώτη Κυρία, άλλοτε υπερβολικά λατρεμένη κι άλλοτε υπέρμετρα μισητή, η πιο δεσποτική και σαγηνευτική γυναίκα της Αργεντινής.