Ο άνθρωπος αυτοπροσδιορίσθηκε κάποτε ως "η κορωνίς της Δημιουργίας».

Στις μέρες μας τείνει να παγιωθεί μια άλλη άποψη· ότι ο πλανήτης Γη βρίσκεται υπό κατοχήν. Ότι στενάζει κάτω από την καταπίεση ενός ανελέητου δυνάστη, που συμπεριφέρεται ως εισβολέας ολετήρ με ρητορική Μεσσία.

Όπως κι αν έχει το πράγμα, πάντα υπάρχει χώρος για κριτική, (ή αυτοκριτική αν προτιμάτε), για χιούμορ, για μια άλλη άποψη, για μια νέα αίρεση. Μέσα σ’ αυτό το χώρο κινείται το ανά χείρας πόνημα. Δίχως προκαθορισμένη διάθεση. Θα είναι ως εκ τούτου άδικο γι’ αυτά τα κείμενα να χαρακτηρισθούν. Σ’ ένα ολοκληρωτικό Σύμπαν όπου το Φως και το Σκοτάδι εναλλάσσονται αρμονικά, η αισιοδοξία και η απαισιοδοξία δεν έχουν καμμία θέση.


Χρήστος Τσαγκαρίδης