Τα παραμύθια αποτελούν ένα ολοκληρωμένο σεμινάριο εκπαίδευσης στη ζωή. Βοηθούν το παιδί να αναπτυχθεί, είναι παιχνίδι, θεραπεία, τροφή για τη συγκινησιακή του ευφυΐα.
Ποια παραμύθια όμως να διηγούμαστε και γιατί;
"Μια φορά κι έναν καιρό ήταν..." Και σήμερα είναι ακόμη. Τα παραμύθια δεν έχουν εποχή, ούτε και η ευχαρίστηση του παιδιού, τόσο του σημερινού όσο και του παιδιού τού χθες, να ακούει τη διήγησή τους.
Τα παραμύθια παρουσιάζουν πάντα κάποια προβλήματα (δοκιμασίες που πρέπει να ξεπεραστούν, εμπόδια που πρέπει να υπερπηδηθούν), στα οποία το παιδί αναγνωρίζει τον εαυτό του και κάποιες λύσεις που αποδέχεται με χαρά. Προβλήματα και λύσεις που του "μιλούν" στην πιο απλή γλώσσα, αλλά και σ' αυτήν που του ταιριάζει περισσότερο, τη γλώσσα της φαντασίας. Όπου οι Κακοί είναι πραγματικά κακοί και οι Καλοί πραγματικά καλοί. Και, κυρίως, νικητές. [...]