Μέσα από το κείμενο ο Ζόζεφ Κοέν, περιγράφει τα γεγονότα της εισβολής των Γερμανών και της περιόδου της Κατοχής, με τις μνήμες ενός παιδιού εβραϊκής οικογένειας, έτσι όπως θυμάται ότι έγιναν. Είναι λόγια που άργησαν να έρθουν, μνήμες που σκοπό έχουν να προκαλέσουν τον αναγνώστη να σκεφτεί. Όλα όσα γράφονται, δεν είναι παρά μερικές εξιστορήσεις πραγματικές, όπως αυτές κρατήθηκαν ζωντανές με τις μνήμες και τις συνεχείς διηγήσεις. Γεγονότα που σημάδεψαν για πάντα τις ψυχές. Ωστόσο, ο τρόπος αφήγησης των γεγονότων από άνθρωπο σε άνθρωπο δεν είναι ποτέ ο ίδιος, και ποικίλλει, γι' αυτό έχει το στοιχείο της μοναδικότητας.
Στον τόμο, περιέχονται σκίτσα του συγγραφέα που ακολουθούν τις αφηγήσεις, καθώς επίσης και φωτογραφικό υλικό.

"Αυτό το γραπτό είναι μία διήγηση των γεγονότων της Γερμανικής Κατοχής που έζησε η οικογένειά μου και εγώ, τότε ένα μικρό παιδί και τώρα πια, αφού πέρασα μέσα απ' αυτή τη θηριωδία και έζησα, σπούδασα, δημιούργησα και έκανα οικογένεια. Σαν αυτά που γράφω έχουν γραφεί πολλά, αλλά όσα και να γραφούν δεν είναι αρκετά για τη θηριωδία του γερμανοναζιστικού Γ' Ράιχ".