Το κείμενο αυτό, το οποίο θεωρείται πλέον κλασικό (πρόκειται για την τέταρτη έκδοσή του), αποσκοπεί καταρχάς στο να ευαισθητοποιήσει τους αναγνώστες στη διάσταση του ασυνείδητου, στο πλαίσιο των διαταραχών ανάπτυξης των παιδιών - διαταραχές τόσο στο επίπεδο του χαρακτήρα, όσο και σε σωματικό, συναισθηματικό και πνευματικό επίπεδο. Μετά από μια σκόπιμα απλοποιημένη παρουσίαση της φροϋδικής θεωρίας -παρουσίαση που έχει ως στόχο να εισαγάγει σε περισσότερο εξειδικευμένες εργασίες, όπως εκείνες που έχει δημοσιεύσει η Φρανσουάζ Ντολτό, και όχι να υποκαταστήσει τις εργασίες του Φρόυντ- το βιβλίο "Ψυχανάλυση και παιδιατρική" αποτελεί μια κλινική προσέγγιση δεκαέξι περιπτώσεων παιδιών, τα οποία η συγγραφέας έχει παρακολουθήσει σε ψυχοθεραπείες σε μια Γενική Κλινική. Φωτίζοντας τα γεγονότα που προέκυψαν σε αυτές τις ψυχοθεραπευτικές συνεδρίες, δίνει τη δυνατότητα στον αναγνώστη να κατανοήσει τη δομή της πρακτικής και της θεωρίας. Οι παιδίατροι και οι παιδαγωγοί θα μπορέσουν, μέσα από το έργο αυτό, να σχηματίσουν μια σαφή εικόνα των συμπτωμάτων που αντιμετωπίζει το παιδί, ώστε να ξεπεράσουν την αμηχανία τους για το πώς θα το βοηθήσουν. Οι γονείς, οι οποίοι συχνά αντιμετωπίζουν με τρόμο την ψυχανάλυση και έχουν ξεχάσει σχεδόν τα πάντα για τη δική τους παιδική ηλικία, θα ανακαλύψουν ξανά έναν κόσμο που μοιραία έχει γίνει άγνωστος γι' αυτούς, παρότι τον βιώνουν καθημερινά.