Η χρήση του ψυχικού κενού που μπορεί να αφήσει πίσω του μια σχέση με σημαντικό αντικείμενο (μητέρα, σύντροφο, φίλο, αναλυτή) φέρνει τον εγκαταλελειμμένο αντιμέτωπο με οδυνηρές πλευρές του εαυτού του. Η διαχείριση του κενού θα φανερώσει εάν είχε την ψυχική συγκρότηση να υπερβεί την απώλεια ή εάν θα παραδοθεί σε ένα εξίσου επώδυνο και περίπλοκο δίκτυο προβληματικών σχέσεων με ουσίες ή με πρόσωπα.