Για πολλούς αιώνες οι Έλληνες αμφιταλαντευόμαστε μεταξύ Δύσης και Ανατολής. Αλλά η διάρρηξη της εμπιστοσύνης στο παλαιό καθεστώς, η διάχυση της πληροφόρησης μέσω του διαδικτύου, και οι απαιτήσεις που επιβάλλει η παγκοσμιοποίηση για αποτελεσματικότερη διαχείριση των οικονομικών πόρων, αργά ή γρήγορα, θα κάνουν προφανή τα πλεονεκτήματα της οργάνωσης κατά το δυτικό πρότυπο, και οι αντιστάσεις στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις θα καμφθούν, αφού οι Έλληνες θα έχουμε ενστερνιστεί ότι: α) η εδραίωση της δημοκρατίας προϋποθέτει ως αναγκαία, αλλά όχι επαρκή, συνθήκη την αποδοχή της ελεύθερης οικονομίας της αγοράς, β) η διατήρηση ενός κράτους τεράστιου, επαχθούς και αναποτελεσματικού, απομυζά κάθε ικμάδα της ελληνικής κοινωνίας, αποτελεί εστία διαφθοράς, και ζημιώνει πρωτίστως τις ασθενέστερες κοινωνικές ομάδες που επαίρεται ότι προστατεύει, και γ) για τον εκδημοκρατισμό της χώρας το κράτος επιβάλλεται να αποσυρθεί από τον έλεγχο της παιδείας και τα μέσα εξατομικευμένης και μαζικής ενημέρωσης, διότι στη δημοκρατία: αφενός οι αρχές δεν νομιμοποιούνται να επηρεάζουν τις αντιλήψεις των πολιτών, αφετέρου όπου και σε όποιο βαθμό το κάνουν κατά κανόνα υποσκάπτουν την ελευθερία και τη δημιουργικότητά τους. Τότε, θα ανοίξει ο δρόμος για βιώσιμη και διατηρήσιμη κοινωνική και οικονομική πρόοδο, η οποία θα διασφαλίσει ότι η χώρα μας δεν θα πτωχεύσει ποτέ ξανά.