Η βαθιά μου σχέση με τη φύση, η αγάπη και η ευγνωμοσύνη που νιώθω γι' αυτήν ήταν η αφορμή για τούτα τα ποιήματα. Ήθελα να την τραγουδήσω, αντίδωρο μικρό για όσα πολλά στα παιδικά μου χρόνια μού φανέρωσε, κι ως τώρα μου φανερώνει, στην άπλα και το φως του Νότου, όπου ζω.
Αν αυτό το αντίδωρο καταφέρω με τα παιδιά να το μοιραστώ, αν ένα γλαρόνι, μια χελώνα, ένα φεγγάρι, ένα ουράνιο τόξο έχει να τους πει πως ο κόσμος δεν είμαστε μόνον εμείς, θα 'μαι ευτυχής.
(Σοφία Ι. Φίλντιση)