Όταν ακούγονται παραμύθια λαϊκά, ο λόγος των ανθρώπων του κόσμου ανοίγει δρόμους μέσα στα σκοτάδια. Ιστορίες περασμένες απ' του χρόνου το δοκίμι, υποθέσεις μπολιασμένες απ' τη σοφία και την ανάσα των πολλών, έρχονται ως φωνές απ' το άχρονο και μαγιά του άτοπου να μιλήσουν για το σήμερα που στριμώχνεται ανήσυχο μα πάντα λοξοκοιτάει στο φως. Σε εποχές σκοτεινών περιόδων μοιράζουν απλόχερα την αισιοδοξία και ενδυναμώνουν την ενέργειά μας σε μια λογική μεταστροφής της διάθεσής μας έτσι ώστε να μπορέσουμε τελικά να μπολιάσουμε θετικά την καθημερινότητά μας. Μας υποδεικνύουν λύσεις και δημιουργούν άδηλα διαδικασίες αναστοχασμού και αποκρυστάλλωσης της συλλογικής εμπειρίας του κόσμου. Χωρίς να μας αποκοιμίζουν, μας καθησυχάζουν αφού στο τέλος όλα θα πάνε καλά και μοιράζουν απλόχερα την ελπίδα.
Τι στάση θα κρατήσουν δυο ποντικοί που παγιδεύονται σε ένα πηγάδι; Ποιο μήνυμα κρύβει ένα λουκούμι με φιστίκι ενός ξεπεσμένου βεζίρη; Ποια φράση γραμμένη σε δαχτυλίδι κρατά τον άνθρωπο σε ισορροπία; Είναι πάντα κακό ένα κακό σαν φανερώνεται; Τι μπορεί να κρύβει ένα όνειρο; Σε ποιον ανήκει το νερό; Ποια είναι η κυρά Μιζέρια και η ιστορία της;
Οι δικαστές και οι νόμοι υπηρετούνε άραγε το δίκιο; Πού βρίσκονται κρυμμένα τα πιο όμορφα τοπία του κόσμου; Ένα σπίτι που καίγεται φέρνει μονάχα την καταστροφή; Τι γεύση έχει μια σούπα φτιαγμένη από πέτρες; Μπορεί ο άνθρωπος να μετακινήσει βουνά; Ποια είναι η ιστορία της Ανάγκης;