Από τότε που ο άνθρωπος άρχισε την περιπλάνησή του πάνω στη γη, ο ορίζοντας που διαχώριζε τα γήινα στοιχεία από τους απρόσιτους μακρινούς κόσμους βρισκόταν στο επίκεντρο όλων των δραστηριοτήτων μας. Ο ουρανός ενέπνευσε ολόκληρες γενιές ποιητών και ζωγράφων, φιλοσόφων και επιστημόνων. Ο καμβάς του, ο κεντημένος με τα αμέτρητα αστέρια, ήταν ο οδηγός των πλοηγών. Μέσα από τη βίαιη δύναμη των καταιγίδων και των κυκλώνων, ο ουρανός προκάλεσε κατά καιρούς τρομακτικές καταστροφές, ενώ το σκοτάδι των ηλιακών εκλείψεων γέννησε τα ανησυχητικά μηνύματα των θεοτήτων στις οποίες πίστευαν οι πρόγονοί μας. [....] (από την εισαγωγή του βιβλίου)