Στη χορεία των αγίων, ανδρών και γυναικών της Ορθοδόξου Ανατολικής Εκκλησίας, σημαντική θέση καταλαμβάνει η οσία Παρασκευή η Επιβατηνή ή Νέα, όπως ονομάζεται σε αντιδιαστολή προς την οσιομάρτυρα Παρασκευή τη Ρωμαία. Ανάμεσα στις αγίες με το όνομα Παρασκευή, η Ελληνίδα που λατρευόταν στην Καλλικράτεια και στους Επιβάτες της Ανατολικής Θράκης είναι πιο γνωστή στους ορθόδοξους βαλκανικούς λαούς και ιδιαίτερα τιμάται από τους Ρουμάνους και τους Σλάβους. Η οσία Παρασκευή η Νέα θεωρείται κόσμημα και στολίδι παρθενικό της Βουλγαρικής, Σερβικής και Ρουμανικής Εκκλησίας. Στην Ελλάδα – εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων – δεν αξιώθηκε ιδιαίτερης τιμής και προσοχής. Ουσιαστικά παραμένει άγνωστη στους περισσότερους Έλληνες. Με αυτή μας την προσπάθεια επιδιώκουμε να ανταποδώσουμε το χρέος μας με το να εγκωμιάζουμε την αρετή του καλού και όσοι θελήσουν να στρέψουν την προσοχή τους σ’ αυτό εδώ το πόνημα να διδαχτούν ότι σημαντικά ωφελούμαστε από τη ζωή μιας αγίας και τόσα άλλα σπουδαία πράγματα μου μέχρι πριν λίγο κρύπτονταν. Συναρπαστική είναι η περιπέτεια του λειψάνου της οσίας Παρασκευής. Από την θαυμαστή αποκάλυψη του τάφου της στην Καλλικράτεια και τις μετακινήσεις του για διάφορους λόγους διαδοχικά στο Τύρνοβο, Βιδύνιο, Βελιγράδι, Κωνσταντινούπολη και μέχρι το Ιάσιο όπου και είναι θησαυρισμένο μέχρι και σήμερα. Στην πορεία των λειψάνων της Οσίας στα Βαλκάνια, εμπλέκονται βασιλείς και ηγεμόνες βαλκανικών χωρών, πατριάρχες και θρησκευτικοί ηγέτες, καθώς και σουλτάνοι της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Τέλος, η παραμονή του ιερού λειψάνου στο Ιάσιο της Μολδαβίας συντέλεσε στην ενίσχυση των δεσμών μεταξύ Ρουμάνων και εγκατεστημένων εκεί Ελλήνων και διακηρύττει την ενότητα και την οικουμενικότητα της Ορθοδοξίας, η οποία, κάτω από τη σοφή καθοδήγηση του Οικουμενικού πατριαρχείου, υπερέβηκε το πρόβλημα των εθνικοτήτων και των γλωσσών, λατρεύοντας τους ίδιους αγίους σε διάφορες γλώσσες. Με αυτόν τον τρόπο ο ρουμανικός λαός τιμώντας το ιερό λείψανο της Οσίας συνδέθηκε με τους ελληνόφωνους και σλαβόφωνους λαούς.