Η ποιητική συλλογή ουσιαστικά αποτελείται από πενήντα μελοποιημένα ποιήματα που δεν τα έσβησε το σφουγγάρι της προσωπικής μνήμης του Δημήτριου Π. Νάσκου.
Ο δημιουργός μάς εκμυστηρεύεται ότι σχεδόν δύο δεκαετίες έχουν περάσει από τότε που γράφτηκε το πρώτο ποίημα. Θυμάται ήταν μικρό, όχι παραπάνω από δέκα γραμμές. Από τότε μέχρι σήμερα βρίσκονται στο συρτάρι του σίγουρα πάνω από διακόσια ποιήματα και στίχοι. Ξαφνικά μια μέρα μαζεύτηκαν στο νου του τυχαία πενήντα κι άρχισαν να συνομιλούν μεταξύ τους. Τα περισσότερα μάλιστα εκπροσωπούσαν θέματα που φαινομενικά έμοιαζαν ετερόκλητα: ιστορίες κοινωνικές, ερωτικές, για ταξίδια, για μπαρ, για το διάστημα, υπαρξιακές, χιουμοριστικές, σουρεαλιστικές, φιλοσοφικές κ.τ.λ.
Όλα έδειχναν πως μάλλον δε θα κατάφερναν να συνυπάρξουν αρμονικά αν δεν υπήρχε μια μαγική και αόρατη δύναμη να τα σμίξει. Η μουσική είναι κείνη η ορμή που πάντοτε βρίσκει τον τρόπο το αταίριαστο να το κάνει ταιριαστό. Εξάλλου, δεν είναι λίγοι κι εκείνοι που είπαν κατά καιρούς πως μέσ' από τα αντίθετα δημιουργείται η καλύτερη αρμονία.