Ο Σωτήρης Πράπας, ταξιδεύοντας όπου τον καλούσε η επιστήμη του, σεργιάνιζε στον λιγοστό ελεύθερο χρόνο του κι εκεί όπου τον πρόσταζε η καρδιά, στις γειτονιές του κόσμου, με μια ψηφιακή στο χέρι.

Με το συναίσθημα και την τεχνική του ερασιτέχνη φωτογράφου, ο Σωτήρης Πράπας, συνεπικουρούμενος από τον έξοχο αποφθεγματικό λυρικό λόγο της συγγραφέως Άννας Μανωλοπούλου, σημειολογεί φωτογραφίζοντας στιγμές της ιστορίας των εθνών, σημαίες, σύμβολα αγώνων και πολιτισμών, πρόσωπα και εικόνες της καθημερινότητας.

Οι 650 σελίδες του πολυτελούς αυτού λευκώματος αποτελούν κάδρα αιωνιότητας με χρώματα, μορφές, σχήματα, γραμμές, αλληγορίες, συνήθειες, φορεσιές λαών και μεγάλα μνημεία, σε ένα μαγικό παιχνίδι ανάμεσα στο φως και τη σκιά του. Είναι ένα λεύκωμα-καημός πραγμάτων και ψυχών, όαση μνήμης στην έρημο της λήθης. Ο ρόλος και τα σκηνικά: η επιστήμη και η τέχνη!