Ο δεύτερος τόμος, που περιλαμβάνει δύο βασικές ενότητες, αφιερώνεται ολοκληρωτικά σε εμπειρικές εφαρμογές της οικονομετρίας στη μικροοικονομική και τη μακροοικονομική θεωρία.

Στην ενότητα Ι αναλύονται τα βασικά οικονομετρικά υποδείγματα που αφορούν τη θεωρία παραγωγής. Συγκεκριμένα, στο Κεφάλαιο 21 δίνεται μια συνοπτική θεωρητική ανάλυση της θεωρίας παραγωγής. Το μέρος Α΄ αυτής της ενότητας αφιερώνεται σε εμπειρικές εφαρμογές υποδειγμάτων μιας εξίσωσης και περιλαμβάνει το υπόδειγμα των Cobb-Douglas (Κεφάλαιο 22), το υπόδειγμα της σταθεράς ελαστικότητας υποκατάστασης (CΕS) και το υπόδειγμα του Leontief (Κεφάλαιο 23). Στο μέρος Β΄ της πρώτης ενότητας αναλύονται, θεωρητικά και εμπειρικά, τα ευέλικτα (flexible) συστήματα παραγωγής που περιλαμβάνουν το βασικό υπερλογαριθμικό υπόδειγμα και τις παραλλαγές του (Κεφάλαιο 24), το γενικευμένο υπόδειγμα του Leontief και το CES υπερλογαριθμικό υπόδειγμα (Κεφάλαιο 25).

Οι εφαρμογές στη θεωρία της παραγωγής αναφέρονται σε εξειδικευμένους τομείς της οικονομίας, όπως τους τομείς της ενέργειας, της κατοικίας, τον αγροτικού τομέα, το χρηματοοικονομικού τομέα και τον τομέα των μεταφορών.

Η δεύτερη ενότητα αφορά εμπειρικές εφαρμογές που αναφέρονται στη θεωρία ζήτησης αγαθών και υπηρεσιών. Στο Κεφάλαιο 26 δίνεται μια συνοπτική επισκόπηση της θεωρίας του καταναλωτή και στη συνέχεια αναπτύσσονται θεωρητικά, υπολογίζονται και ελέγχονται εμπειρικά τα μη ευέλικτα (inflexible) και τα ευέλικτα (Flexible) υποδείγματα αγαθών και υπηρεσιών. Συγκεκριμένα, στο μέρος Α (Κεφάλαιο 27) της ενότητας αναλύονται εμπειρικά υποδείγματα μιας εξίσωσης (γραμμικά και μη γραμμικά) που αναφέρονται στη μικροοικονομική θεωρία, τη μακροοικονομική θεωρία, το χρηματοοικονομικό τομέα, κ.τ.λ. Τα μη ευέλικτα στατικά συστήματα αγαθών και υπηρεσιών διαπραγματεύονται στο μέρος Β΄ (Κεφάλαια 28-29) αυτής της ενότητας. Ειδικότερα, τα μη ευέλικτα στατικά υποδείγματα δαπανών περιλαμβάνουν το Γραμμικό Σύστημα Δαπανών (Κεφάλαιο 28), το Επεκτεινόμενο Γραμμικό Σύστημα Δαπανών και το Έμμεσο Αντιλογαριθμικό Σύστημα Δαπανών (Κεφάλαιο 29). Τα μη ευέλικτα δυναμικά υποδείγματα δαπανών, που περιλαμβάνουν το Ηabit Γραμμικό Σύστημα Δαπανών και το Δυναμικό Γενικευμένο Γραμμικό Σύστημα Δαπανών, αναπτύσσονται στο μέρος Γ΄ (Κεφάλαιο 30).

Τα ευέλικτα υποδείγματα αγαθών και υπηρεσιών αναλύονται στα επόμενα τέσσερα Κεφάλαια της ενότητας (Μέρος Δ΄). Το βασικό υπερλογαριθμικό υπόδειγμα και οι παραλλαγές αναλύονται στα Κεφάλαια 31 και 32, αντίστοιχα. Το Κεφάλαιο 33 αφιερώνεται στο Σχεδόν Ιδανικό Σύστημα Ζήτησης αγαθών και υπηρεσιών (ΑIDS) και στο Κεφάλαιο 34 αναπτύσσονται το Γενικευμένο Υπόδειγμα του Leontief (ομοθετικό και μη ομοθετικό), το CES-υπερλογαριθμικό υπόδειγμα και το Τετραγωνικό Σύστημα Δαπανών. Το τελευταίο Κεφάλαιο (Κεφάλαιο 35) συνοψίζει το συνολικό περιεχόμενο αυτού του εγχειριδίου. [...]

(από τον πρόλογο του συγγραφέα)