Η έπαυλη του Ηρώδη Αττικού στην Εύα Κυνουρίας είναι το σημαντικότερο μνημείο των ρωμαϊκών αυτοκρατορικών χρόνων στον ελληνικό χώρο, όπως καταδεικνύουν η μεγάλη της έκταση και κυρίως ο εξαιρετικός πλούτος των αρχιτεκτονικών λειψάνων και των πολυσχιδών ευρημάτων της. Τα ψηφιδωτά της δάπεδα με τις διακοσμητικές και εικονιστικές παραστάσεις τους αποτελούν ήδη τη μεγαλύτερη σχετική πινακοθήκη σε όλη την Ελλάδα, ενώ η ποικιλία και ο πλούτος των γλυπτών ευρημάτων αποτελούν προϋπόθεση για τη δημιουργία ενός μεγάλου Μουσείου. Παράλληλα, η ανασκαφή της Έπαυλης ηθογραφεί και τεκμηριώνει άγνωστες μέχρι τώρα πτυχές της προσωπικότητας, της δράσης και των προσωπικών περιπετειών του Ηρώδη Αττικού, και βοηθά στην ανίχνευση άγνωστων μέχρι στιγμής αρχαιολογικών και ιστορικών ζητημάτων, όπως η ανακάλυψη χαμένων αριστουργημάτων της αρχαίας τέχνης κι ανεκτίμητων εθνικών και ιστορικών κειμηλίων. Στην τελευταία κατηγορία ανήκουν οι "Ορχούμενες Λάκαινες" του Καλλίμαχου και βεβαίως οι περίφημες Στήλες των Μαραθωνομάχων, οι οποίες απεκαλύφθησαν κατά τη διάρκεια των συστηματικών ανασκαφών από τους Καθ. Θεόδωρο (1979-2001) και Δρ. Γεώργιο Σπυρόπουλο (1990-2001). Και τα δύο μνημεία μετέφερε αυτούσια ο Ηρώδης και έστησε στην έπαυλή του. [...] Στο παρόν βιβλίο γίνεται μία πιο τεκμηριωμένη μελέτη, ανάλυση και σπουδή του μνημείου των Μαραθωνομάχων με βάση τις ενεπίγραφες Στήλες των πεσόντων, που βρέθηκαν στον χώρο της Μεγάλης Βασιλικής της έπαυλης και πάντα σε συνάρτηση, τόσο με το γλυπτό διάκοσμο της έπαυλης όσο και με την προσωπικότητα του ιδρυτή της Ηρώδη Αττικού.

(από τον πρόλογο του συγγραφέα)